Gadka - szmatka

klaudus2

Jakieś 5 km ode mnie jest szpital psychiatryczny, więc spoko. Jak się minie kogoś z zachowaniem poniżej normy od razu są podejrzenia że uciekł z psychiatryka xD

Żelcia

Uuuu, to klawo Very Happy

Gdyby mnie posłano do psychologa, nie powiedziałabym mu nic. Będzie mógł sobie wyobrazić, że jestem po wielce bolesnych przejściach i dlatego zamknęłam się w sobie Cool

disguise

cóż, ja uważam, że taka rozmowa z psychologiem mogłaby być całkiem zabawna. Very Happy

Żelcia

I co, nawciskałabyś mu kitu?

disguise

chętnie. Albo odpowiadałabym bezsensownie. Cool

Żelcia

To rzeczywiście mogłoby być zabawnie Smile

disguise

No pewnie, ale nie miałam okazji spotkać się z psychologiem, sam na sam.

Żelcia

I ja również. Tylko durne pogadanki z klasą po takim-siakim-owakim incydencie (dziewczyna pobiła chłopaka).

disguise

ja też tylk takie sytuacji miewałam. Kiedyś nas pytali, kto kiedyś pił alkohol, albo palił. 'Możecie powiedzieć, teraz nie poniesiecie tego konsekwencji'. No już.
Haha, cóż to za dziewczyna?

Żelcia

Taka jedna, którą można łatwo wkurzyć. W ogóle to była zabawna sytuacja Very Happy

Pobity Chłopak zapisał się na zapasy, przez co odbiło mu, bo pomyślał, że taka chuda ciota jak on, to niczego sobie silny chłop. Wkurzał wszystkich i grał cwaniaka. W końcu Dziewczyna, Która Pobiła Chłopaka spuściła mu porządne manto. Cóż to była za walka! Wszyscy mieliśmy z tego kupę radości. Nawet Nauczyciel W-Fu, roześmiał się, gdy zobaczył Dziewczynę, Która Pobiła Chłopaka przygniatającą Pobitego Chłopaka.
Drugiego dnia Pobity Chłopak znów uczepił się Dziewczyny, Która Pobiła Chłopaka, a ta znów go uszkodziła. Wtedy Wychowawczyni i Psycholożka przybrały złe, zmartwione miny urządziły nam zajebiście nudną lekcję z pogadanką o agresji, mobbingu i ch*j wie czym jeszcze. Zrobiono niesamowitą aferę z zebraniami koła pedagogicznego, rodzicami, uczestnikami i świadkami. Cała klasa dostała punkty minusowe za niereagowanie na przejawy przemocy a Nauczyciel W-Fu musiał najeść się wstydu za kłamstwo, że zareagował podczas pierwszej bójki.

disguise

Żelcia

U mnie w tamtym roku szkolnym takowych pogadanek było co najmniej 3. Dlatego nie lubię psychologicznej gadaniny i "osiedlowych psychologów". Czytam książki, w których takie wątki są znacznie ciekawsze.

__Dorothy__

W zasadzie jeszcze rok temu miałam mniej więcej podobne mniemanie o psychologach jak wy macie teraz (z wyjątkiem tego, że i tak chciałam to studiować Mr. Green

). Chodzi mi o to, że ogólnie uważa się, że głównym zajęciem psychologa jest siedzenie z założonymi rękami i zadawanie pytań typu "jak się pani z tym czuła?" albo "czy chcesz o tym porozmawiać?" lub ewentualnie prowadzenie grupowych spędów, żeby nauczać młodzież, że alkohol jest be, z rodzicami i tak się nie dogadacie, a zamiast próby samobójczej można się wypłakać w przyjazne ramię pani psycholog szkolnej.
I chyba sama byłam takim "osiedlowym psychologiem", może nawet nadal czasem jestem, ale teraz przynajmniej wiem, że mogę bardziej ludziom zaszkodzić niż pomóc.

A potem zaczęłam ten piękny okres w moim życiu jakim są studia wyższe i dowiedziałam się od paru (chyba) mądrzejszych ode mnie w tej kwestii osób, że zawód psychologa to o wiele więcej, nawet duża część psychologów w ogóle nie prowadzi praktyki w poradniach. Głównie chodzi o eksperymenty i to jest naprawdę fajna sprawa (wiem z doświadczenia - sama zgłaszałam się na królika doświadczalnego do kilku Very Happy

).

Oczywiście pisze to osoba, która broni trochę swojego podwórka, więc obiektywizm poszedł się schować w kącie Wink

.

A jeśli chodzi o książki z psychologią w tle to polecam Cudzoziemkę Marii Kuncewiczowej. Czytałam ją jeszcze w liceum jako lekturę, ale na prawdę bardzo ciekawa książka.

A pogadanki w szkole to ZŁOOOOO, dla mnie to był koszmar, a miałam sporo bo moja klasa była hmm.. dość specyficzna Wink

.

Żelcia