religia i ruchy kulturowe.

malin

poczytaj, poczytaj.
Poleciłam Piotrkowi, polecam też tobie.
Żelka świetnie napisała - ten kto wymyślił chrzest, był sprytny.
Ale widzicie co się dzieje? Zobaczcie, co się dzieje z kościołem. Zapytajcie jakiegoś nastolatka na ulicy, z czym mu się kojarzy kościół. Odpowiedzi będą takie:
a) przykry obowiązek
b) Ojciec Rydzyk i Radio Maryja
c) mohery
d) afera pod krzyżem

Spytaj teraz ateistę, czy jest szczęśliwy, nie musząc mieć tych wszystkich obowiązków, nie musieć wydawać rocznie kilku stów na 'ofiarę', za którą ksiądz proboszcz kupi sobie nowe autko, spytaj się, on dostrzega o wiele więcej rzeczy, niż zacofani (wybaczcie) katolicy.

U mnie rodzice wiedzą, że nie chodzę do kościoła, nie przestrzegam postów, nie modlę się i od kilku lat nie spowiadam. Wiedzą, że gdy są msze w szkole (szkoła katolicka, ale tyle tam katolików...), to uciekam. Wiedzą, że staram się unikać religii, żeby się nie wydać przed księdzem. Wiedzą, że na religii śpię, ani razu nie zajrzałam do podręcznika, a kiedy ksiądz kazał mi czytać pismo święte, to wykręcałam się słabym wzrokiem/bolącym gardłem.
Gorzej jest z babciami i ciocią - są zagorzałymi katoliczkami. Wierzą, że przystąpię do bierzmowania, myślą że chodzę grzecznie do kościółka i spowiedzi. Jedna, podejrzewam, płaci też na radyjko i ogląda tv trwam, na co tylko mogę wywrócić oczami. Właśnie tej babci od radyjka nie odwiedzam od ponad 4 lat - od czasu, kiedy zaczęłam nowy etap z New Age.

Czasem jestem jednak zmuszana do siedzenia ponad godzinę w kościele. Są to takie okazje jak pogrzeby, śluby czy chrzty - na których jednak by wypadało być, bez względu na wiarę. A ja tylko kręcę głową z rozbawieniem, widząc jak dzieci się drą, kiedy oblewane są świętą wodą.

Coma

malin

no, i ciekawe skąd miał na to pieniądze, hmm... dobre pytanie, sami sobie na nie odpowiedzcie.

anit.

kiedyś byłam dość wierzącą osobą, ale niestety im więcej myślałam o chrześcijaństwie, tym bardziej to się zaczęło zmieniać. sama już nie wiem jaka jest prawda ( i nikt tego nie może wiedzieć ). z jednej strony nie wierzę, że jest jakaś 'siła', która ogarnia jednocześnie kilka miliardów ludzi na świecie i w istnienie nieba i piekła. Z drugiej strony ciągle czegoś szukam, ciągle mi czegoś brakuje. Może dlatego, że naprawdę chciałabym wierzyć w to, że nic na świecie nie dzieje się przypadkiem, że jest jakiś powód dla którego jedni ludzie umierają z głodu i w kataklizmach, a inni mają życie jak w Madrycie nie znające żadnych smutków. ale jak tu uwierzyć w "Boga Sprawiedliwego sędziego"?

co do chrztu to powinna to być decyzja nasza własna, a nie naszych rodziców, którzy tak oto wybierają za nas wiarę.

a do dyskusji na temat religii mam zawsze moją niecodzienną polonistkę i jej komentarze w stylu ' Hipisi są już na świecie od 2000 lat, a pierwszym z nich był Jezus ze swoim peace and love' albo ' Najnudniejsza książka fantasy, jaką przeczytałam to Biblia' , ' Może i wierzę w Boga, ale nie wierzę w Kościół' Very Happy

malin

albo np. bóg kocha wszystkich, kocha cię i wybacza wszystko, ale jednak się wkurwił i zesłał kataklizm ocalając tylko Noego i jego arkę, więc, co, mam dalej w to wierzyć? XD

anit.

taaa. kiedy podałam mojej katechetce dokładnie ten przykład to było : " Ależ to wszystko ma dużo głębsze znaczenie niż pojmuje Twój ludzki rozumek, anitko "

lunajka

piciu

Brawa dla Żelci! Wink

__Dorothy__

Kurcze sporo tu się działo odkąd ostatnio byłam Razz

.

Ok więc sprawa stoi tak - wygląda, że jestem jedyną wierzącą praktykującą w tym zacnym gronie Mr. Green

. No, ale cóż... jeśli ktoś liczy na kłótnie ze mną w kwestii religii to chyba nic z tego, bo mam siebie za osobę, która nie wchodzi ludziom w sprawy osobiste z butami jak tego nie chcą Razz

.

Ale swoje trzy grosze dodam, a co.
Najpierw, żeby był dobry obraz sytuacji powiem jak jest w moim otoczeniu:
- moja rodzinka należy do hmm... wyzwolonych ludzi. Kiedyś wszyscy ładnie grzecznie zapierniczali w niedzielę do kościółka, teraz przyznają się, że ich to mało obchodzi. Otwarcie krytykują kościół
- sąsiedzi - głównie najbardziej wkurzający "niewiernych" typ człowieka - takie baby co to stoją pod blokiem i każdego kto ich minie obgadują "O, a ten wczoraj na mszy zasnął..."
- dalsze otoczenie - szkoła/znajomi - zwykle ignoranci w kwestii wiary

A teraz ja:
- chodzę co niedzielę do kościoła, czasem zdarza mi się w tygodniu, ale rzadko, głównie dlatego, że mi się nie chce
- spowiedź raz w miesiącu, zwykle jak idę na mszę na pierwszy piątek, albo jak poczuję potrzebę
- czytam Pismo Święte, chociaż nie codziennie (kiedyś czytałam codziennie)
- chodziłam do na religię, ale zawsze zwiewałam, jak szliśmy do kościoła podczas lekcji (kościół jest 5 min drogi od szkoły), zwykle też nie chodziłam na msze z okazji zakończenia/rozpoczęcia roku szkolnego
- należę do Grupy Teatralnej przy parafii
- jeżdżę na Spotkania Młodych organizowane przez braci i siostry zakonne

A teraz historyjka:
Bardzo niewierząca byłam, oj bardzo. Ale poznałam trochę życia i ludzi z różnych środowisk (wszystkie metale, punki, dresy i menele w mieście to moi znajomi Mr. Green

) to na drodze rozumowej stwierdziłam, że wiara dla mnie ma sens. Potem poznałam mojego chłopaka (wierzący katolik, pielgrzymki, te sprawy). On wziął mnie na pierwsze Spotkanie Młodych. I tam poznałam lepsze oblicze kościoła (tak, tak, tego samego na który wszyscy napieprzają Razz

). Młodzi ludzie bawiący się i modlący, bracia zakonni, którzy mają w d**ie forsę, świetna atmosfera. Tam też nie za bardzo lubi się mochery, a tekst jednej siostry mnie rozwalił: wychodzi biskup, żeby wygłosić kazanie. Siostra: "O Boże, znowu będzie przynudzał Razz

". Jak poszłam wtedy do spowiedzi to się poryczałam księdzu w rękaw - dosłownie.

I teraz sobie wierzę w to co wierzę, a najbardziej w bożą miłość i miłosierdzie i może dlatego jestem trochę bardziej tolerancyjna i spokojna niż nawet niektórzy księża. A powiem, że na księży trafiałam różnych, więc na tych stereotypowych także. Ale to naprawdę jest mniejszość, tylko są bardziej widoczni, bo głośniej krzyczą.

A mochery też mnie nie za bardzo lubią, bo postawić się umiem, a co.

Coma

malin

mnie to totalnie nie obchodzi, sąsiedzi wiedzą co robię. Wiedzą o moich medytacjach, dziwnych wierzeniach i ufouwielbieniu. : )

piciu

A moja rodzina jest właśnie odizolowana od sąsiadów i prawie nic o nich nie wiem, tak samo oni o nas. Dziwne :<

malin

ja już usłyszałam od sąsadki, że jestem antychrystem XDDDDD